ปัจจุบันการประกอบธุรกิจต่างๆ ย่อมต้องการความสะดวกและรวดเร็วมากขึ้น บุคคลที่เป็นเจ้าของกิจการจริงๆ ไม่จำเป็นต้องลงมือดำเนินการในทางธุรกิจของตนนั้นทุกเรื่อง ซึ่งโดยส่วนใหญ่จะการมอบอำนาจตั้งบุคคลอื่นไปกระทำการแทน อันเป็นความสะดวกในทางเศรษฐกิจอย่างหนึ่ง และเป็นสิทธิตามกฎหมายของผู้มีสิทธิหรือมีอำนาจที่เรียกว่า "ตัวการ"

    ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ว่าด้วยเรื่องตัวแทน โดยหลักนั้น การที่ตัวแทนไปดำเนินการอย่างใดอย่างหนึ่งแทนตัวการผู้มอบอำนาจ แล้วไปก่อนิติสัมพันธ์ขึ้นกับบุคคลที่สาม ต่อมาเกิดความรับผิดทางสัญญา ตัวแทนไม่ต้องร่วมรับผิดต่อบุคคลที่สามนั้น บุคคลที่สามจะฟ้องให้ตัวการผู้มอบอำนาจนั้นรับผิดได้อย่างเดียว แต่ก็มีข้อยกเว้นตามกฎหมายที่ตัวแทนจะต้องรับผิดต่อบุคคลภายนอกด้วยหรือรับผิดต่อตัวการด้วย อันเป็นไปตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิขย์เช่นกัน อันมีเรื่องต่างๆดังต่อไปนี้

   ๑. ตัวแทนกระทำการโดยประมาทเลินเล่อเพราะไม่ทำการเป็นตัวแทนก็ดี หรือเพราะทำการโดยปราศจากอำนาจหรือนอกเหนืออำนาจก็ดี ตามมาตรา ๘๑๒

   ๒. ตัวแทนกระทำการไปโดยปราศจากอำนาจก็ดี หรือทำนอกเหนือขอบอำนาจก็ดี การกระทำของตัวแทนจะไม่ผูกพันตัวการ ตัวแทนต้องรับผิดต่อบุคคลภายนอกโดยลำพัง ตามมาตรา ๘๒๓
   ๓. ตัวแทนทำสัญญาแทนตัวการซึ่งอยู่ต่างประเทศและมีภูมิลำเนาในต่างประเทศ ตัวแทนต้องรับผิดตามสัญญานั้นลำพังตนเอง ตามมาตรา ๘๒๔