เลขที่หนังสือ : กค 0702/พ./1710

วันที่ : 4 มีนาคม 2553

เรื่อง : ภาษีมูลค่าเพิ่ม กรณีความร้บผิดในการเสียภาษีมูลค่าเพิ่ม

ข้อกฎหมาย : มาตรา 77/1(8) มาตรา 80 มาตรา 86/4 มาตรา 82/3 และมาตรา 84 แห่งประมวลรัษฎากร

ข้อหารือ

บริษัทฯประกอบกิจการนำเข้าส่งออกและจำหน่ายเครื่องประดับจิวเวลรี่ บริษัทฯ จะซื้อวัตถุดิบ เช่น เพชร และพลอยเจียระไนแล้วทั้งในประเทศและต่างประเทศมาผลิตเป็นสินค้าสำเร็จรูป จำหน่ายในประเทศและส่งออกไปจำหน่าย ต่างประเทศเป็นส่วนใหญ่ หลักฐานการซื้อวัตถุดิบ ได้แก่ ใบกำกับภาษีซื้อใบขนสินค้าขาเข้า พร้อมใบกำกับสินค้า (Invoice)

กรณีที่บริษัทฯไม่สามารถผลิตสินค้าได้ทันตามกำหนดใน คำสั่งซื้อ บริษัทฯ จะส่งมอบวัตถุดิบ เช่น เพชร พลอย ให้ผู้ผลิตรายอื่น บริษัทผู้ผลิตจะเป็นผู้จัดหาวัตถุดิบหลัก เช่น เงิน ทอง แรงงงาน เพื่อผลิตเป็นสินค้าสำเร็จรูปและส่งออกไปต่างประเทศ โดยจะเป็นผู้ดำเนินพิธีการศุลกากรยื่นใบขนสินค้าขาออกในนามของบริษัท ดังกล่าวเพื่อส่งสินค้าให้กับลูกค้าในต่างประเทศตามที่ระบุในใบ Invoice ของบริษัทฯในราคาเต็มมูลค่าสินค้า (ราคาวัตถุดิบของบริษัทฯ รวมกับราคาของบริษัทผู้ผลิต) โดยบริษัท ผู้ผลิตจะเรียกเก็บเงินจากลูกค้าในต่างประเทศเฉพาะค่าวัตถุดิบของตน ไม่รวมค่าวัตถุดิบของ บริษัทฯ

เอกสารหลักฐานจากยอดขายของบริษัทฯ ในเดือน มกราคมถึงเดือนธันวาคม 2550 พบว่า ในกรณีที่บริษัทฯส่งมอบวัตถุดิบให้กับบริษัทผู้ผลิตสินค้านั้น บริษัทฯจะถือเป็นการขาย สินค้า และนำมาแสดงในสมุดรายวันขาย เป็นรายรับในการยื่น แบบแสดงรายการภาษีเงินได้นิติบุคคล (ภ.ง.ด.50)และยื่นแบบ ภ.พ.30 เสียภาษีมูลค่าเพิ่มในอัตราร้อยละ 0 ตามรายงานภาษีขายบันทึกเป็นยอดขายส่งออก โดยมีใบ Invoice ของบริษัทฯและใบ Order Form ของผู้ซื้อต่างประเทศ

แนววินิจฉัย

กรณีการส่งออกสินค้าไปขายต่างประเทศที่จะถือเป็นการส่ง ออกซึ่งจะได้รับสิทธิเสียภาษีมูลค่าเพิ่มในอัตราร้อยละ 0 นั้น ต้องเป็นกรณีผู้ส่งออกได้ดำเนินพิธีการศุลกากรในนามของตนเองเพื่อส่ง ออกไปต่างประเทศ โดยต้องมีหลักฐานใบขนสินค้าขาออกหรือหลักฐานอื่นที่แสดงว่ามีการตรวจปล่อยสินค้าโดยเจ้าหน้าที่ศุลกากร ดังนั้น กรณีบริษัทฯ ส่งมอบวัตถุดิบให้บริษัทผู้ผลิต ผลิต เป็นสินค้าสำเร็จรูปเพื่อส่งให้กับลูกค้าในต่างประเทศในนามบริษัทผู้ผลิต โดยบริษัทฯ มิได้เป็นผู้ดำเนินการยื่นใบขนสินค่าขาออก บริษัทฯจึงไม่ได้รับสิทธิเสียภาษีมูลค่าเพิ่มในอัตราร้อยละ 0 การส่งมอบวัตถุดิบของบริษัทฯ ให้แก่บริษัทผู้ผลิตนั้นเข้าลักษณะเป็น การจำหน่ายจ่ายโอนสินค้าที่ถือว่าเป็นการขายสินค้าตามมาตรา 77/1(8) แห่งประมวลรัษฎากร บริษัทฯซึ่งเป็นผู้ประกอบการ จดทะเบียนมีหน้าที่ต้องจัดทำใบกำกับภาษีและส่งมอบให้แก่บริษัทผู้ผลิต เมื่อความรับผิดเกิดขึ้นในอัตราร้อยละ 7 ตามมาตรา 80 และมาตรา 86/4 แห่งประมวลรัษฎากร โดยบริษัทผู้ผลิตมีสิทธินำใบกำกับภาษีดังกล่าวมาใช้เป็นภาษีซื้อในการคำนวณภาษีมูลค่าเพิ่ม ตามมาตรา 82/3 แห่งประมวลรัษฎากร โดยบริษัทผู้ผลิตมีสิทธินำใบกำกับภาษีดังกล่าวมาใช้เป็นภาษีซื้อในการคำนวณภาษีมูลค่าเพิ่ม ตามมาตรา 82/3 แห่งประมวลรัษฎากรและมีสิทธิใช้เป็นภาษีซื้อในการคำนวณภาษีมูลค่าเพิ่ม ตามมาตรา 84 แห่งประมวลรัษฎากร หรือมีสิทธิยื่นคำร้องขอคืนภาษีภายในสามปีนับแต่วันพ้นกำหนดเวลายื่นแบบแสดงรายการภาษีสำหรับเดือนภาษีนั้น

เลขตู้ : 73/37162

ที่มา : http://www.rd.go.th